Met die dat Ma weer moet terug werk toe, en Franco van Maandag af skooltjie toe gaan was vandag die laaste keer in 'n rukkie wat Franco sy self-aangestelde Oumagrootjie Sara sou sien.
Ouma Sara (soos sy verkies ek haar noem) is 'n engel in my lewe wat elke Woensdag haar towerstaf kom swaai en stof en strykwerk laat verdwyn! Ek sou verlore wees sonder my Ouma Sara. Sy is 'n baie groot juweel van onskatbare waarde in ons huisgesin.
Oumagrootjie Sara het met 'n swaar hart afskeid geneem van die klein prinsie in die huis, en is met 'n vol gemoed en 'n paar pas-geprinte fotos huis toe.(Die fotos is vir die spog-slag by die huis) Boeta is werklik geseend met 'n Oumagrootjie wat hom net so lief het as wat 'n bloed-eie Oumagrootjie so kon he!
Dankie Here dat Franco die voorreg het om in 'n multikulturele land groot te word, en te kan leer van hulle. Help ons om altyd die blessing daarvan raak te sien - veral wanneer sommige furstrasies die reenboog bietjie laat verdof! En Here, seen seblief vir Ouma Sara en haar gesin.
Posts
No comments:
Post a Comment