So baie dinge gebeur deesdae! (Sal dat my linkerbrein oorneem en als puntsgewys neerskryf!)
* Ons het toe 'n skooltjie vir Franco gekry (die ene waaroor ek laas geskryf het). Gert het Vrydag weer saam met my gaan kyk, en ons altwee voel die skooltjie is kop-en-skouers bo baie ander wat ons gesien het. Ek dink 1 Sept (en nog baie dae daarna) gaan nogsteeds emosioneel rof wees op my, maar dit maak dit darem soveel makliker om te weet jou kind kry kwaliteit versorging!
* Ons sit op hete kole en wag vir DIE OPROEP dat Franco se niggie hier is! My sussie is voltermyn so dit kan nou enige oomblik gebeur! Kan nie wag nie! (Gert spot my en se ek is amper meer opgewonde oor Babatjie as wat ek was oor Junior. Dis darem nie heeltemal waar nie - maar voor Franco se geboorte was ek opgewonde en bang, nou is ek net opgewonde! ;-)
* Franco was 'n skatlam gisteraand en het van 1am tot 6am geslaap! Dankie my engeltjie - Mamma voel skoon soos 'n nuwe mens. (En vir die wat gewonder het - ja, hy slaap nogsteeds die hele aand in sy eie kamer. Ons al drie slaap nou soveel beter, maar ek mis my oulike warmwatersakkie in my bed. So 'n sagte baba-asempie in mens se nek is darem maar hemel op aarde!)
* Franco skud 'n ratel! Wel, so soorte van. Dis al lank wat Seuna die ratel sal vashou in sy hand (dink dis seker maar nog die infantile gryp refleks), maar hy het nog nooit self besef dat dit hy is wat die ratel skud nie. Die afgelope week het hy egter sy handjies met sy ogies ontdek (nie meer net sy mond nie), en nou kan hy in verwondering staar na die handjie wat die ratel so skud-skud. Nou werk ons net bietjie aan hand-oog koordinasie sodat hy self die rateltjie kan optel en belangriker nog - dat hy sal ophou om homself teen die kop te wack met die rateljie!
* Die klein prinsie se ouma & oupa kom kuier! Gert se ouers bly ver, en kon weens Oupa Frans se gesondheid nie vroeer die trippie aanpak om vir ons te kom kuier nie. Hulle kom egter volgende week, en sal dan hul eerste kleinkind vir die eerste keer ontmoet! Ons sien SO uit - telefoon kuiers is maar nie die ware Jakob nie. Hopelik slaap Seuna goed die rukkie wat hulle kuier, en sien hulle meer van die oulike happy baby wat hy dikwels is, as mr Grumpy (vir wie ons ongelukkig ook soms te siene kry!)
Sjoe! Dink dis die belangrikste so in 'n neutedop. Dankie Here, dat U ons so gelei het dat ons nog in hierdie land bly en nie ver in Australie sit soos wat die plan was nie. Dis so spesiaal om hierdie tye met familie te kan deel! En wees met Thelwyn as die tyd kom - dat die geboorte spoedig en veilig sal afloop en sy nie te veel pyn sal he nie. Dankie Jesus dat U vir ons klein kindertjies uit U hand uit leen - ons sal ons bes probeer om hulle vir die Koninkryk groot te maak!
* Ons het toe 'n skooltjie vir Franco gekry (die ene waaroor ek laas geskryf het). Gert het Vrydag weer saam met my gaan kyk, en ons altwee voel die skooltjie is kop-en-skouers bo baie ander wat ons gesien het. Ek dink 1 Sept (en nog baie dae daarna) gaan nogsteeds emosioneel rof wees op my, maar dit maak dit darem soveel makliker om te weet jou kind kry kwaliteit versorging!
* Ons sit op hete kole en wag vir DIE OPROEP dat Franco se niggie hier is! My sussie is voltermyn so dit kan nou enige oomblik gebeur! Kan nie wag nie! (Gert spot my en se ek is amper meer opgewonde oor Babatjie as wat ek was oor Junior. Dis darem nie heeltemal waar nie - maar voor Franco se geboorte was ek opgewonde en bang, nou is ek net opgewonde! ;-)
* Franco was 'n skatlam gisteraand en het van 1am tot 6am geslaap! Dankie my engeltjie - Mamma voel skoon soos 'n nuwe mens. (En vir die wat gewonder het - ja, hy slaap nogsteeds die hele aand in sy eie kamer. Ons al drie slaap nou soveel beter, maar ek mis my oulike warmwatersakkie in my bed. So 'n sagte baba-asempie in mens se nek is darem maar hemel op aarde!)
* Franco skud 'n ratel! Wel, so soorte van. Dis al lank wat Seuna die ratel sal vashou in sy hand (dink dis seker maar nog die infantile gryp refleks), maar hy het nog nooit self besef dat dit hy is wat die ratel skud nie. Die afgelope week het hy egter sy handjies met sy ogies ontdek (nie meer net sy mond nie), en nou kan hy in verwondering staar na die handjie wat die ratel so skud-skud. Nou werk ons net bietjie aan hand-oog koordinasie sodat hy self die rateltjie kan optel en belangriker nog - dat hy sal ophou om homself teen die kop te wack met die rateljie!
* Die klein prinsie se ouma & oupa kom kuier! Gert se ouers bly ver, en kon weens Oupa Frans se gesondheid nie vroeer die trippie aanpak om vir ons te kom kuier nie. Hulle kom egter volgende week, en sal dan hul eerste kleinkind vir die eerste keer ontmoet! Ons sien SO uit - telefoon kuiers is maar nie die ware Jakob nie. Hopelik slaap Seuna goed die rukkie wat hulle kuier, en sien hulle meer van die oulike happy baby wat hy dikwels is, as mr Grumpy (vir wie ons ongelukkig ook soms te siene kry!)
Sjoe! Dink dis die belangrikste so in 'n neutedop. Dankie Here, dat U ons so gelei het dat ons nog in hierdie land bly en nie ver in Australie sit soos wat die plan was nie. Dis so spesiaal om hierdie tye met familie te kan deel! En wees met Thelwyn as die tyd kom - dat die geboorte spoedig en veilig sal afloop en sy nie te veel pyn sal he nie. Dankie Jesus dat U vir ons klein kindertjies uit U hand uit leen - ons sal ons bes probeer om hulle vir die Koninkryk groot te maak!
Posts
1 comment:
So bly dit gaan goed! Ek bid vir julle!!
Post a Comment